به نقل از «فرارو»

دشمنان متجدد مهرجویی و برومند

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۴۲۸۰۵

عبدالجواد موسوی در هم‌میهن نوشت: اگر دردم یکی بودی چه بودی؟ اگر فقط سر و کارمان با نیرو‌های متحجری بود که دشمن زیبایی و آزادی‌اند تکلیف روشن‌تر بود و کارمان هم راحت‌تر، اما این روز‌ها متجددمآبان به کمک دوستان متحجرشان آمده‌اند. دوستانی که ممکن است در ظاهر دشمن آن‌ها باشند، اما درست مثل دولبه یک قیچی عمل می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گواه می‌خواهید؟ به رفتار همین چندروزه مدعیان رسانه‌های آزاد نگاه کنید. ببینید چه بلایی سر خانم مرضیه برومند و احترام برومند آورده‌اند و هنوز هم دست‌بردار نیستند. ببینید تلاش شبانه‌روزی‌شان را برای ارائه تصویری سرتاپا سیاسی و مغرضانه از داریوش مهرجویی و محمدرضا شجریان.

خانم مرضیه برومند درست یا غلط عبارتی را بر زبان آورد. ببینید با او چه کردند. لحن صادقانه‌اش را به تمسخر گرفتند. همه هم در مقام چریک و مبارز که: چرا با حاکمیت با زبان مهر و لطف سخن گفتی، نه قهر و طلبکارانه؟ حتی وقتی خانم برومند از سر فروتنی و کرامت در مقام عذرخواهی برآمد، باز هم دست برنداشتند. چرا؟ مگر نمی‌خواستند او پی به اشتباهش ببرد؟ خب، گفت که اشتباه کردم. گفت که دستپاچه شدم. گفت که عذرخواهی می‌کنم. بیش‌ازاین چه باید می‌کرد؟ دیگر این همه کین‌توزی و وارد حریم شخصی شدن ایشان چه معنایی دارد؟ هرچند این جماعت آن‌قدر اعتماد به نفس دارند که اگر خدای‌ناکرده همین فردا برای خانم برومند اتفاقی پیش بیاید، زودتر از هرکس دیگری مرثیه‌خوان او می‌شوند و سعی می‌کنند او را به‌عنوان بزرگترین هنرمند تاریخ و یک برانداز تمام‌عیار به‌نفع دیدگاه‌های سیاسی و حزبی خود مصادره کنند. درست مثل همان کاری که با زنده‌یاد داریوش مهرجویی کردند.

همان‌هایی که تا همین چند روز پیش داشتند به او دشنام می‌دادند و سعی داشتند در خارج از کشور همانند یک بازجو او را به صلابه بکشند که چرا صراحتاً علیه جمهوری اسلامی موضع نمی‌گیرد، حالا دارند تصویر یک مخالف سیاسی تمام‌قد وضع موجود از او ارائه می‌دهند. همان‌ها. درست همان‌ها. نه امثال آنها. نه حتی دوستان آن‌ها یا بغل‌دستی آنها. خودِ خودِ آنها. یعنی با چنین جماعت بی‌چشم و رویی طرفیم.

جماعت بی‌هنری که فکر می‌کنند همه هویت و شخصیت یک نفر باید در بد و بیراه گفتن به جمهوری اسلامی ختم شود. این مقدار انصاف هم ندارند که واقعیت یک هنرمند را آن‌چنان که بوده به دیگران نشان دهند. مدام دنبال مصادره به مطلوب‌کردن شخصیت‌های محبوب و مشهورند تا آن‌ها را به یک شخصیت سیاست‌زده مبتذل مثل خودشان تبدیل کنند. تا چند روز پیش که قرار بود مهرجویی را بزنند تکه‌ای از گفت‌وگوی او را که در مقام دفاع از انقلاب سخن می‌گفت همه‌جا پخش می‌کردند، اما حالا که به‌قول جلال، دیوار فرو ریخت و مرده‌خور‌ها خبر شدند، چیز‌هایی خلاف آن حرف‌ها را تکثیر می‌کنند. من با فعالیت سیاسی کسی مشکل ندارم. چه‌بسا فعالان سیاسی که کلی حرف حساب برای گفتن دارند و می‌توان از آن‌ها چیز‌ها آموخت، اما با اندازه‌گیری قد و قامت اهل فرهنگ با متر و معیار سیاست مخالفم. آن هم متر و معیاری که به اندازه قد و قامت مدعیان است.

اصلاً چه معنایی دارد که تو یک مستند مغرضانه بسازی و بی‌هیچ فهم و درکی از آنچه شجریان بزرگ در ساحت فرهنگ انجام داده، او را به یک آدم سیاست‌زده کوتاه‌قامت مثل خودت تبدیل کنی؟ یعنی شجریان فقط همین بود؟ اگر همان چند جمله سیاسی را نمی‌گفت، تو چه داشتی برای ارائه؟ اگر فی‌المثل مهرجویی هیچ نمی‌گفت و تو می‌ماندی و انبوه فیلم‌های درخشانی که ساخت و چند کتابی که نوشت و ترجمه کرد، تو چه داشتی برای گفتن؟ اصلاً می‌فهمیدی او در پستچی چه گفت؟ اصلاً می‌دانستی او با سیداحمد فردید هم دمخور بوده و از آن همنشینی‌ها چه تاثیراتی گرفت؟ اصلاً می‌دانستی از حیث نظری درست روبه‌روی همان رسانه‌ای قرار می‌گرفت که تو امروز پادویی آن را به‌عهده داری؟

تازه آنچه تو در کنار گود انجام می‌دهی نه‌تن‌ها هیچ کمکی به اهل فرهنگ در این سرزمین نمی‌کند که زندگی را برای آن‌ها دشوارتر خواهد کرد. تصویر سیاست‌زده‌ای که تو دلت می‌خواهد از برومند بسازی هیچ کمکی به او نخواهد کرد، جز آنکه مانعی می‌تراشد برای فعالیت‌های بعدی‌اش. این چه کمکی به تو خواهد کرد؟ اینکه برومند نتواند کاری از پیش ببرد و دور بیفتد دست یک مشت متحجر که تو به‌ظاهر دشمن آن‌هایی، خیالت راحت می‌شود؟ اینکه تو تصویری از مهرجویی و شجریان نشان بدهی که فردا روزی نشود حتی اسم آن‌ها را در داخل کشور بر زبان آورد، پروژه‌ات تکمیل می‌شود؟ اینکه احترام برومند در پیرانه‌سری بشود آماج کین‌توزی یک مشت آدم عقده‌ای و بی‌دانش، مشکلات شخصیتی تو را حل می‌کند؟

اگر دردم یکی بودی چه بودی؟

منبع: فرارو

کلیدواژه: داریوش مهرجویی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۴۲۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

8 سانتیمتری که نگذاشت رفیعی، بیرانوند باشد!

به گزارش "ورزش سه"، امیررضا رفیعی که در چهار بازی لیگ برتر در نقش جانشین بیرانوند نمایش‌های درخشان و قابل قبولی ارائه کرده و در هر چهار مسابقه کلین شیت کرده بود در اراک و بازی جام حذفی هم در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت.

رفیعی چه در نیمه نخست چه در نیمه دوم وقت‌های معمول مثل بازی‌های قبلی تیمش با اعتماد به نفس،شجاع و جسور بود و ضمن چند خروج خوب و شجاعانه دو سه شوت حریف را هم مهار کرد و دروازه تیمش را نجات داد.

نمایش خوب رفیعی  و البته دو گل پیش افتادن از حریف تیم  او را به سمت صعود پیش می‌برد که بالاخره دقیقه 84 مقابل شوت لیموچی تسلیم شد . ضربه نهایی هم به جایی زده شد که رفیعی هیچ حرکتی انجام نداد هر چند حتی اگر شیرجه می‌زد هم کاری از دستش برنمی‌آمد.

رفیعی در صحنه منجر به گل دوم حریف و شوت شروین بزرگ هم تماشاگر بود اما باز هم نمی‌توان او را مقصر دانست چرا که ضربه مهاجم ایرالکو هم ناگهانی بود هم توپ به منتهی الیه گوشه راست دروازه رفیعی رفت و او سر جایش ماند.

در وقت‌های اضافه رفیعی دوباره یکی دو مهار خوب داشت و البته یک خروج اشتباه هم از او سر زد که شاید با توجه به استرس بالای بازی و شرایط مسابقه می‌توان این  اشتباه را طبیعی دانست اما او در وقت اضافه دوم دو گل دیگر نیز خورد.

در صحنه گل سوم که با ارسال کرنر و ضربه سر شروین بزرگ همراه شد شاید بتوان گفت این دروازه‌بان جوان تاحدودی مقصر بود چرا که بعد از ارسال کرنر او دو قدم به جلو برداشت و می خواست خروج کند اما تردید کرد و منصرف شد تا دو قدم به عقب برگردد و در نهایت با اشتباه مدافعان ضربه سر شروین بزرگ درون دروازه او جای گرفت.در این صحنه البته مدافعان با نگاه خیره به رفیعی اینطور به او القا کردند که مقصر بوده است.

در صحنه گل چهارم ایرالکو اما رفیعی مقصر نبود چرا که با ارسال توپ عرضی لیموچی هر چهار مدافع پرسپولیس کم آوردند و در مواجهه با ضربه تمام کننده نقی‌زاده کاری از دست رفیعی برنمی‌آمد.

اما با رفتن بازی به ضربات پنالتی همه منتظر بودند ببینند جسارت و شهامت این دروازه بان جوان به کار تیم‌شان خواهد آمد یا نه اما رفیعی موفق به مهار هیچ کدام از پنالتی‌ها نشد و در عوض همبازی سابق او گوهری با دو مهار توپ تیمش را به مرحله بعد برد.

اما نکته مهم در مورد حضور رفیعی در ضربات پنالتی اینکه او در بیشتر ضربات ،جهت توپ را درست تشخیص می‌داد و عکس العمل سریعی هم داشت و کاملا چالاک بود اما شاید به خاطر کوتاهی قامت برای مهار پنالتی‌ها اندکی کم آورد.

واقعیت اینکه برای پست  فوق‌العاده دشوار و حساس دروازه‌بانی جسارت و شهامت یک اصل است، گلر باید باهوش و چالاک هم باشد، از هوش بالا و قدرت بازیخوانی هم بهره ببرد، خروج‌های بموقع با زمان بندی درست و قدرت بالای بازی با پا نیز از لازمه های درخشش در این پست به حساب می‌آید ضمن اینکه  بهره‌مندی از تکنیک دروازه‌بانی در موقعیت‌هایی مثل تک به تک شدن با بازیکن حریف یا مواجهه با شوت به کار گلرها می‌آید اما اگر همه اینها در دروازه‌بان جمع باشد ولی قامت مناسبی نداشته باشد یک جایی کم می‌آورد.

امیررضا رفیعی در این پنج مسابقه‌ای که برای پرسپولیس به میدان رفت نشان داد از هر فاکتور دروازه‌بانی چیزی در خود دارد و با اعتماد به نفس لازم از پس ماموریتی که به او سپرده شده برمی‌آید اما قامت کوتاهتر او در مقایسه با استاندارد دروازه‌بانی در مواقع اضطراری مثل همین ضربات پنالتی بازی با ایرالکو می‌تواند تعیین کننده باشد.

رفیعی در هفت ضربه پنالتی آلومینیویم جهت چهار ضربه را درست تشخیص داد اما در نهایت  در هیچ کدام  از این ضربات به توپ نرسید و نتوانست آن را لمس کند.

در پنالتی امیر نوری که توپ به تیر دروازه خورد، در ضربه مهران موسوی ، در پنالتی وطن دوست و در ضربه نقی‌زاده او جهت ضربه را به درستی تشخیص داد و فقط در سه پنالتی لیموچی، حاجی عیدی و جبیره فریب خورد اما با وجود تشخیص درست و شیرجه سریع و چالاکی‌اش در پرش به سمت توپ، اندکی کم آورد و به توپ نرسید.

در مشخصات فیزیک او آمده که این دروازه‌بان قامت 186 سانتیمتری دارد که در مقایسه با بیرانوند 194 سانتیمتری، 8 سانتیمتر کوتاه‌تر است و شاید اگر همین 8 سانتیمتر اختلاف نبود رفیعی هم می‌توانست مثل بیرانوند در ضربات پنالتی تعیین کننده باشد.فاکتوری که به کمک احمد گوهری هم آمد هر چند او دروازه‌بان بسیار باتجربه‌تری نسبت به رفیعی است و او هم بیشتر جهت ضربات پرسپولیسی‌ها را درست تشخیص داد.